Co Biblia mówi o miłości?

Co Biblia mówi o miłości? Odpowiedź



Słowo dobroczynność znajduje się głównie w Biblii Króla Jakuba i prawie zawsze oznacza miłość. W wielkim rozdziale o miłości — 1 Koryntian 13 — tłumaczenie KJV agapa jako miłość, podczas gdy współczesne przekłady dokładniej oddają ją jako miłość. Jedyne użycie słowa dobroczynność aby wskazać na dawanie jest Dzieje 9:36, które odnoszą się do Dorcas, kobiety pełnej dobrych uczynków i miłości. Greckie słowo oznacza tutaj współczucie okazywane biednym; dobroczynność. KJV tłumaczy to jako jałmużnę.



Biblia ma wiele do powiedzenia na temat tego drugiego rodzaju miłości i tego, jak mamy troszczyć się o biednych i potrzebujących wśród nas. Być może jednym z najsłynniejszych fragmentów o trosce o potrzebujących jest przypowieść Jezusa o owcach i kozach. Mówi: Wtedy król powie tym po swojej prawicy: „Pójdźcie, błogosławieni przez mojego Ojca; weź swoje dziedzictwo, królestwo przygotowane dla ciebie od stworzenia świata. Bo byłem głodny i daliście mi jeść, byłem spragniony i daliście mi pić, byłem przybyszem i zaprosiliście mnie do środka, potrzebowałem ubrania i ubrałeś mnie, byłem chory i opiekowałaś się mną, Byłem w więzieniu, a przyjechałeś mnie odwiedzić. . . Zaprawdę, powiadam wam, cokolwiek uczyniliście dla jednego z moich najmniejszych braci, uczyniliście dla mnie” (Mt 25:34-36,40). Oczywiście, gdy troszczymy się o kogoś w potrzebie, wykonujemy wolę Chrystusa.





Jan pisze: Jeśli ktoś ma dobra materialne i widzi swego brata w potrzebie, ale nie ma nad nim litości, jak może być w nim miłość Boża? (1 Jana 3:17-18). Podobnie Jakub mówi: „Jaki jest pożytek, moi bracia, jeśli człowiek twierdzi, że ma wiarę, ale nie ma uczynków? Czy taka wiara może go zbawić? Załóżmy, że brat lub siostra są bez ubrań i codziennego jedzenia. Jeśli ktoś z was powie mu: „Idź, życzę ci dobrze; ogrzać się i dobrze odżywić”, ale nie robi nic z jego potrzebami fizycznymi, co z tego? W ten sam sposób wiara sama w sobie, jeśli nie towarzyszy jej działanie, jest martwa (Jk 2,14-17). Sposób, w jaki troszczymy się o potrzebujących, jest odzwierciedleniem naszej miłości do Chrystusa i naszej pozycji jako Jego dzieci. Innymi słowy, jest dowodem naszego zbawienia i obecności Ducha Świętego w nas.



Rozważając konkretny akt miłosierdzia lub organizację charytatywną, w którą można się zaangażować, powinniśmy ćwiczyć mądrość i rozeznanie. Bóg nie wzywa nas do ślepego zaspokajania każdej potrzeby, ale do szukania Jego woli w tej sprawie. Mamy być dobrymi zarządcami i dokładać wszelkich starań, aby czas, pieniądze i talenty, które przekazujemy na cele charytatywne, były właściwie wykorzystywane. Paweł udzielił Tymoteuszowi szczegółowych instrukcji dotyczących opieki nad wdowami w kościele, łącznie ze wskazaniem rodzaju kobiet, które należy umieścić na liście, oraz ostrzeżeń o tym, co może się stać, jeśli jałmużna zostanie przekazana niewłaściwie (1 Tymoteusza 5:3-16).



Dobroczynność nie zawsze musi mieć formę pieniędzy lub tego, co uznalibyśmy za akt typowo charytatywny. Kiedy Piotr i Jan spotkali kalekiego żebraka, zamiast dać człowiekowi monety, Piotr powiedział: Srebra ani złota nie mam, ale to, co mam, daję tobie. Idź w imię Jezusa Chrystusa z Nazaretu (Dz 3,6). Dobroczynność to dawanie wszelkich środków, jakie posiadamy, aby zaspokoić potrzeby innych. Polecenia Boga skierowane do Izraelitów w Powtórzonego Prawa stanowią dla Izraelitów przykład miłosiernego dawania. Kiedy zbierasz plony na swoim polu i przeoczysz snop, nie wracaj po niego. Zostaw to dla cudzoziemca, sieroty i wdowy, aby Pan, Bóg twój, błogosławił ci we wszystkich dziełach rąk twoich. Kiedy ubijasz oliwki ze swoich drzew, nie przechodź po gałęziach po raz drugi. Zostaw to, co pozostaje dla cudzoziemca, sieroty i wdowy. Kiedy zbierzesz winogrona w swojej winnicy, nie przechodź ponownie przez winorośl. Zostaw to, co pozostaje dla cudzoziemca, sieroty i wdowy. Pamiętaj, że byłeś niewolnikami w Egipcie. Dlatego nakazuję ci to zrobić (Księga Powtórzonego Prawa 24:19-22). Najważniejszą rzeczą do zapamiętania w miłości jest to, że wszystko, co posiadamy, należy do Boga, a wszystko, co dajemy, to odpowiedź na Jego miłość do nas (1 Jana 4:19).



Kiedy postrzegamy nasze zasoby nie tylko jako Boże zaopatrzenie dla nas, ale jako narzędzia, których On pragnie, abyśmy używali do opieki nad innymi, zaczynamy rozumieć ogrom Jego miłości i suwerenności. Jako duchowe dzieci Abrahama, my również jesteśmy błogosławieni, aby być błogosławieństwem (Księga Rodzaju 12:1-3). Jesteśmy zaproszeni do relacji z Bogiem i Jego ludem. Kiedy troszczymy się o tych, których On kocha, troszczymy się o Niego. Dajcie, a będzie wam dane. Dobra miara, wciśnięta, wstrząśnięta i przejechana, zostanie wylana na twoje kolana. Bo miarą, której używasz, będzie to dla ciebie zmierzone (Łk 6:38).



Top